"Ziemia obiecana" - wielki fresk historyczny, który trzeba znać! [RECENZJA]

NASZA OCENA: 10/10

Opowieść o XIX-wiecznej Łodzi, gdy ludzie budując, tworząc, inwestując, czuli jednocześnie, że spełniają swoje marzenia, rozpoczyna scena modlitwy Polaka, Niemca i Żyda – Karola Borowieckiego, Maksa Bauma i Moryca Welta. To przyjaciele, którzy w tym bogatym mieście postanawiają postawić kolejną fabrykę. Chcą być zamożni jak ci, których pałace i powozy mijają na ulicach. Karol, Maks i Moryc dzięki podstępowi zdobywają kapitał i rozpoczynają realizację szalonego, ale dość skutecznego planu. Są gotowi postawić wszystko na jedną kartę – aby osiągnąć zamierzony cel, działają często na granicy prawa i rozsądku, ryzykują rodzinny majatek i osobiste szczęście. Ich fabryka z polskim kapitałem ma być ogromną konkurencją dla innych, dlatego temu przedsięwzięciu z wielu stron może grozić niebezpieczeństwo. Ale historia powstania i upadku fabryki trzech przyjaciół to tylko jeden wątek historii opowiadanej przez ten film. W tle jest Łódź, jej ulice, budzący się kapitalizm. Fabrykanci, ich rodziny, pałace. Przyjęcia, przedstawienia teatralne, rauty. I obok Łódź wyzyskiwana, nędzna, szara.

„Ziemia obiecana” to wielki fresk historyczny, gdzie opowiadana historia na szczęście nie przysłania ludzi. Bo to oni, o czym Andrzej Wajda doskonale pamięta, tworzą historię. Kreacje Andrzeja Seweryna (Maks), Wojciecha Pszoniaka (Moryc) i Daniela Olbrychskiego (Karol) należą do najlepszych w historii polskiego kina, a aktorom otworzyły drogę do europejskiej kariery. Jednak ten film to nie tylko oni. To także genialne panie – Kalina Jędrusik jako kochanka Borowieckiego; Bożena Dykiel jako Mada Mueller, córka niemieckiego milionera, która zostanie panią Borowiecką; świetna Anna Nehrebecka w roli narzeczonej Borowieckiego.

Niezwykła adaptacja powieści Władysława S. Reymonta została wyróżniona wieloma nagrodami na wielu festiwalach krajowych i zagranicznych, a Amerykańska Akademia Sztuki Filmowej nominowała ją do Oscara w kategorii filmów nieanglojęzycznych.

Karolina Korwin Piotrowska