"Zwierzęta nocy". Performance artystyczny na trzech płaszczyznach czasowych [RECENZJA]

Krzysztof Połaski
Krzysztof Połaski
materiały prasowe dystrybutora United International Pictures Sp z o.o.
Wychodząc z sali kinowej usłyszałem, jak idąca przede mną kobieta powiedziała do swojego partnera, że chyba jest za głupia na takie filmy, gdyż nic nie rozumie. Ten brak czytelności, połączony z fabularnym przekombinowaniem, jest największym problemem nowej produkcji Toma Forda pt. „Zwierzęta nocy”.

Tom Ford jest projektantem mody, co znajduje swoje odzwierciedlenie w jego filmowej twórczości. Amerykanin wpisuje się do grona twórców, którzy mają niezwykłe wyczucie obrazu i jego smaku, a kadry wychodzące spod ich rąk są dziełami sztuki. Tak też jest w tym przypadku, gdy film otwiera efektowna sekwencja tańca gołych, otyłych kobiet. Niedługo później widz orientuje się, że to tylko performance artystyczny w galerii głównej bohaterki obrazu, Susan (Amy Adams). Ten początek jest znaczący, gdyż nie można oprzeć się wrażeniu, że Ford także zaserwował widzom coś w rodzaju performance'u, gdzie fabuła odchodzi w cień, ustępując miejsca wizualnej uczcie i zabawie kinem.

Fabuła dzieła, opartego na powieści Austin Wright – "Tony i Susan", rozgrywa się na trzech płaszczyznach. Na pierwszej, tej realnej, Susan wiedzie wygodne, ale nieszczęśliwe i nudne życie ze swoim mężem (Armie Hammer). Pewnego dnia otrzymuje pocztą od swojego byłego męża Edwardsa powieść, którą zamierzał napisać będąc jeszcze z nią w związku, chociaż ona tak naprawdę nigdy nie wierzyła w jego zdolności. Teraz, korzystając ze swojej bezsenności, może oddawać się lekturze książki swojego ex.

CZYTAJ TAKŻE:

I właśnie w ten sposób przechodzimy do drugiej płaszczyzny, gdzie akcja z kart książki zostaje przeniesiona na ekran; Tony Hastings (Jake Gyllenhaal) wraz z żoną (Isla Fisher) i córką (Ellie Bamber) na teksańskich bezdrożach zostaje napadnięty przez bandę zwyrodnialców, którzy najpierw porywają, a następnie gwałcą i mordują najważniejsze kobiety w życiu Tony’ego. Mężczyzna, obwiniając się o tchórzostwo, poprzysięga zemstę, w czym pomoże mu miejscowy policjant (Michael Shannon). Lektura powieści uruchamia w Susan wspomnienia z czasu, gdy jej mężem był Edward (Jake Gyllenhaal).

Brzmi skomplikowanie? I trochę tak jest. Najciekawiej pod względem narracji i spójności wypada część „książkowa” – tę historię o pragnieniu zemsty, samotności i kryzysie męskości zwyczajnie ogląda się najlepiej i to ona wzbudza największe emocje. Można wręcz powiedzieć, że to osobny film w filmie i można żałować, że ta opowieść stanowi jedynie cząstkę innego dzieła. W tym segmencie pierwsze skrzypce gra trio Jake Gyllenhaal - Michael Shannon - Aaron Taylor-Johnson. To wielowymiarowe postaci, zbudowane z charakterem i wzbudzające ciekawość, bo poruszają się po cienkiej granicy dobra ze złem.

Trudno w ten sposób komplementować resztę filmu, która okazuje się dość sztampowa i przewidywalna. Scenariusz właściwie nie przewidział dla Amy Adams żadnej roli, bo trudno nazwać liczne sceny leżenia na łóżku i czytania graniem. Ot, urodzona w 1974 roku aktorka miała po prostu perfekcyjnie i pięknie wyglądać, co udało się jej zrealizować w stu procentach.

Tom Ford miał pomysł, ale gdzieś po drodze zawiodło wykonanie. Reżyser przestał trzymać w ryzach historię i chociaż oferuje widzom jeden film, to tak naprawdę mamy do czynienia z dwoma obrazami, z których jeden nudzi, a drugi intryguje. Oczywiście, na pewnej płaszczyźnie te historie ze sobą korespondują, ale osobno funkcjonowałyby dużo lepiej. Miał być ciekawy eksperyment i zabawa gatunkami oraz konwencją, a zamiast tego jest brak zdecydowania.

„Zwierzęta nocy” to przykład filmu, który jest efektowny, ale raczej nic poza tym. To przepięknie nakręcona produkcja, przepełniona wysmakowanymi kadrami, ale nie wszystko udało się perfekcyjnie. Zabrakło wciągającej historii i jakiejś klamerki spajającej całość. Jake Gyllenhaal skradł widowisko dla siebie, natomiast Amy Adams jest trochę jak ten film, uwodzi wyglądem, ale właściwie nic poza tym.

Ocena: 6/10

Krzysztof Połaski

[email protected]

"ZWIERZĘTA NOCY" OD 18 LISTOPADA W KINACH

Reżyseria: Tom Ford

Scenariusz: Tom Ford, Austin Wright

Na podstawie powieści Austina Wrighta

Zdjęcia: Seamus McGarvey

Muzyka: Abel Korzeniowski

Produkcja: Tom Ford, Diane L. Sbatini, Robert Salerno

Recenzja została pierwotnie opublikowana 18 listopada 2016 roku.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

NaM - Podlaskie ligawki

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Komentarze 2

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze!
Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i obowiązują na niej polityka prywatności oraz warunki korzystania z usługi firmy Google. Dodając komentarz, akceptujesz regulamin oraz Politykę Prywatności.

Podaj powód zgłoszenia

A
Administrator
To jest wątek dotyczący artykułu "Zwierzęta nocy". Performance artystyczny na trzech płaszczyznach czasowych [RECENZJA]
K
Krzysztof Połaski
To, że film ma kilka warstw fabularnych nie czyni go od razu trudnym. Tak jak napisałem w tekście, te opowieści ze sobą korespondują, ale jako całość mnie niezbyt przekonują. Nie kupuję tego. Do tego przewidywalność tej, nazwijmy ją umownie, "realnej" części, jest niestety ogromna, co sprawia, że historia staje się banalna, wręcz tania. Doceniam pomysł, ale "Zwierzęta nocy" postrzegam raczej wyłącznie jako wydmuszkę. Ładny obrazek, lecz nic więcej.
m
maks
Rozumiem, ze kazdy ma swoje zdanie. Ale czy osoba, ktora napisala ten tekst w ogóle zrozumiala ten film? Brak klamerki spajacej calosc? Klamerka jest praktycznie od poczatku, a z czasem jest coraz bardziej widoczna. Proponuje obejrzec film jeszcze raz. Film oczywiscie moglby byc lepszy, jednak porownujac wasza opinie na temat tego filmu z opinia na temat niektorych duzo gorszych, "prostych" filmow, wywnioskowac mozna, ze po prostu takie filmy sa dla was za trudne.
Wróć na telemagazyn.pl Telemagazyn