"Epidemia strachu". Strach szerzy się szybciej niż zaraza [RECENZJA]

Beth Emhoff wraca z podróży służbowej w Hongkongu. W domu czuje się coraz gorzej, jej syn także ma objawy nietypowej grypy. Mąż zawozi Beth do szpitala, ale kobieta w ciągu dwóch dni umiera. Podobny los spotyka małego Mitcha… Wkrótce coraz więcej osób w całym USA zaczyna zdradzać podobne objawy, ludzie masowo umierają, a na chorobę nie działają żadne znane szczepionki ani lekarstwa. Zbiera się zespół mający dokładnie prześledzić przyczyny, rozwój i morfologię choroby, a w końcu znaleźć skuteczny środek na jej powstrzymanie.

„Epidemia strachu” to generalnie klasyczne kino katastroficzne z podgatunku nazywanego w USA „medical disaster”: w centrum uwagi jest zawsze jakiś tajemniczy wirus, który zabija ludzkość i grupa naukowców, która bada chorobę i szuka lekarstwa (w tym przypadku najlepsi naukowcy, członkowie WHO, bloger, który przewidział epidemię). Nie inaczej jest i tym razem, choć Steven Soderbergh (odgrażający się podczas realizacji po raz któryś, że to ostatni jego film, jak wiadomo słowa nigdy nie dotrzymał, w tym roku na ekrany trafi jego „Logan Lucky” z Danielem Craigiem) wprowadza kilka nowinek: akcja jest wielowątkowa, ponadto przedstawiono wiele różnych punktów widzenia na katastrofę – zwykłych ludzi, których paraliżuje strach, naukowców, wojsko starające się zapanować nad chaosem, ale i umocnić swą pozycję, koncerny farmaceutyczne zbijające „na szybko” kokosy na naiwnych. Oprócz tego znajdziemy też i obowiązkowe zamieszki, wątek walczącego o przeżycie ojca i córki, pojawi się nawet w tle wątek ekoterroryzmu. „Epidemia strachu” to historia solidnie opowiedziana (inspiracją były paniczne reakcje na epidemie SARS i świńskiej grypy), ale w sumie nie wnosząca do tematu niczego nowego. Zwraca natomiast uwagę gwiazdorska obsada: Matt Damon, Kate Winslet, Marion Cotillard, Gwyneth Paltrow, Jude Law czy Laurence Fishburne!

Beata Cielecka

"Epidemia strachu" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!