Lot 93 - film, recenzja, opinie, ocena

Na pokładzie lecącego do San Francisco samolotu znajduje się pięć osób obsługi, dwóch pilotów i 37 pasażerów. Wśród tych ostatnich - trzech Saudyjczyków i jeden Libańczyk. Cztery i pół minuty później inny Boening 767 wbija się w północną wieżę World Trade Center. Pasażerowie lotu 93 jeszcze nic o tym nie wiedzą. Gdy po ponad 40 minutach lotu o 9.28 czterech ludzi atakuje kabinę pilota i przejmuje stery samolotu, domyślają się, że to porwanie. Wkrótce dzięki telefonom komórkowym dowiadują się, co się stało w WTC oraz że trzeci samolot rozbił się o Pentagon. Domyślają się, że także ich samolot ma posłużyć jako bomba. A celem może być Biały Dom lub Kapitol...

11 września 2001 roku był dla Amerykanów traumą porównywalną z wojną w Wietnamie. Ale nie tylko dla nich: choć atak miał miejsce w USA, zagrożony poczuł się cały Zachód (a późniejsze zamachy w Londynie i Madrycie potwierdziły, że słusznie). Zazwyczaj Hollywood takie historie przenosi na ekran w ciągu roku, góra dwóch. W tym wypadku musiało minąć pięć lat, zanim powstał film.

Dzieło Paula Greengrassa jest jak na amerykańskie warunki niezwykłe: wykorzystuje wszystko, co udało się ustalić i odtworzyć, a resztę dopełnia fikcją. Ale robi to w taki sposób, że nie czuć w tym fałszu. Są więc wykorzystane prawdziwe zdjęcia CNN, autentyczne głosy zamachowców, dialogi według zapisu rozmów w kabinie i przez telefony, dokładnie odtworzone ubrania pasażerów. W ten sposób powstała "opowieść o zwykłym bohaterstwie" - bez tak charakterystycznych dla Amerykanów patosu i przesady. I, co bardzo ważne, bez gwiazd. Więcej, wśród ludzi pojawiających się na ekranie jest wielu uczestników tamtych wydarzeń - policjantów, strażników, kontrolerów lotu.

pr

WRÓĆ DO PROGRAMU TV