"Życie od kuchni", czyli przez żołądek do serca [RECENZJA]

22 sierpnia 2015, 10:27

Kate jest surową szefową kuchni w jednej z nowojorskich restauracji. Kiedy dowiaduje się, że będzie opiekować się 9-letnią siostrzenicą po śmierci jej mamy, musi zmienić podejście do życia i pracy.

NASZA OCENA: 8/10

Kate (Catherine Zeta-Jones) jest szefową kuchni w ekskluzywnej restauracji na Manhattanie. Dla niej liczy się tylko kuchnia którą kieruje i nadzorowanie pracowników. To zaangażowanie w pracę jest tak wielkie, że Paula (Patricia Clarkson), właścicielka restauracji, wysłała Kate do terapeutki. Bo Kate jest, nie bójmy się tego słowa, pracoholiczką. Ale dwa wydarzenia i dwie związane z nimi osoby całkowicie zmieniają jej życie. Pojawia się nowy kucharz Nick (Aaron Eckhart), beztroski i niezdyscyplinowany, ale za to niezwykle utalentowany i bardzo atrakcyjny (czego oczywiście szefowa kuchni za nic nie przyzna). W wypadku samochodowym ginie siostra Kate, która niespodziewanie musi się zająć swoją 9-letnią siostrzenicą Zoe. Splot tych wydarzeń powoduje, że bohaterka musi przeorganizować swoje życie.

Scenariusz jest dziełem debiutantki Carol Fuchs, która zręcznie przeniosła na amerykański grunt europejską historię. Bo „Życie od kuchni” to całkiem udany remake niemieckiej komedii „Bella Martha” wymyślonej i wyreżyserowanej przez Sandrę Nettelbeck i obsypanej nagrodami w Europie. O tym, że i hollywoodzka wersja okazała się udaną produkcją zadecydowała doskonale dobrana obsada Catherine Zeta-Jones i Aaron Eckhart.

Reżyser Scott Hicks zaprzyjaźnił się z wybitnym kompozytorem Philipem Glassem, o którym nakręcił znakomity pełnometrażowy dokument „Philip Glass w 12 odsłonach” i w „Życiu od kuchni” można usłyszeć właśnie jego muzykę.

Piotr Radecki

Komedia amer.-austral. 2007, reż. Scott Hicks