"Skandalistka Lady W.". Zbrodnia to niesłychana, pani uciekła od pana [RECENZJA]

II połowa XVIII wieku, Anglia. Młoda Seymour Fleming zostaje panią Worsley. Jej małżonek, sir Richard, ma jednak specyficzne upodobania seksualne – chce, aby żonę podglądali inni, sam lubi podglądać jej igraszki z podsuniętymi jej kochankami, lubi też zabawy w większym gronie… Lady Seymour ma dość takiego życia i decyduje się na ucieczkę z kapitanem Georgem Bissetem, prywatnie najlepszym przyjacielem jej męża. Ten ostatni nie zamierza puścić zniewagi płazem, w końcu obie strony spotykają się w sądzie.

Ekranizacja książki „Lady Worsley Whim” autorstwa Hallie Rubenhold. Seymour Fleming była najmłodszą córką irlandzkiego szlachcica. W wieku 17 lat wyszła za mąż za sir Richarda Worsleya, mieli jednego syna, który zmarł w dzieciństwie, ojcem drugiego dziecka był już wspomniany Bisset, ale Worsley chcąc uniknąć skandalu uznał je za swoje. Mąż miał nietypowe upodobania łóżkowe, więc lady Worsley uciekła w końcu z Bissetem. Richard oskarżył ją przed sądem i zażądał ogromnego odszkodowania, w czasie głośnego procesu na jaw wyszło, że lady W. miała, owszem, 27 kochanków, ale większość naraił jej sam mąż, który zaraził ją także chorobą weneryczną… „Skandalistka lady W.” to opowieść o lady Worsley opowiedziana z jej perspektywy, to opowieść o kobiecie, która znalazła się w pułapce małżeństwa, nie zaznała miłości, za to wielu upokorzeń. Obraz jest produkcją telewizyjną, budżet nie był więc największy (z tego powodu… wszystkie sceny łóżkowe kręcono jednego dnia), ale trzeba pochwalić ekipę za wierne oddanie realiów epoki (dotyczy to zwłaszcza kostiumów, na czele z piękną czerwoną suknią, wzorowaną na sukni z portretu lady Worsley autorstwa Joshuy Reynoldsa). Bardzo dobrze spisali się też aktorzy, wśród których prym wiedzie Natalie Dormer grająca tytułową bohaterkę tej pikantnej opowieści kostiumowej.

Beata Cielecka

"Skandalistka Lady W." w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!