Trzeba przyznać szczerze – film zaczyna się źle, jak w najgorszej klasy romansidle. Gdy postać kreowana przez Piotra Głowackiego cytuje jeden z żartów z „Misia” Stanisława Barei, można nawet pomyśleć, że będzie to jedyny związek, jaki „Słaba płeć?” będzie mieć z dobrą komedią. Jednak w pewnym momencie ta historia skręca w zupełnie inną stronę i zaczyna podążać w kierunku, o jaki reżysera „Miłości na wybiegu” chyba nikt nie podejrzewał.
Zośka Suczyńska (Olga Bołądź) jest piękna, młoda i wykształcona. Dobrze ubrana, jeżdżąca luksusowym samochodem i bezwzględna wobec facetów – twarda babka, która wyznacza zasady. Pojęcie kredyt wydaje się jej być obce – w końcu tak ciężko pracuje, że może pozwolić sobie na zakup apartamentu w Wilanowie: ponad 300 metrów kwadratowych i taras z… widokiem na bagna! Przynajmniej tak życie córki ma widzieć jej matka (Katarzyna Figura), lekarka z małej miejscowości, wszem i wobec chwaląca się osiągnięciami latorośli. Tyle, że prawda jest jednak inna – owszem, Zośka ciężko pracuje, ale jej szef (Piotr Glowacki) jest kretynem, apartament w Wilanowie to w rzeczywistości małe mieszkanie – kupione naturalnie na 30-letni kredyt – w betonowym klocku na Bródnie, w dodatku dzielone wraz z przygłupią przyjaciółką (Marieta Żukowska).
Krzysztof Lang postanowił przyjrzeć się, naturalnie z komediowej perspektywy, życiu współczesnych 30-latków. Ludzi, którzy tak naprawdę dopiero wyfrunęli z bezpiecznego rodzinnego gniazda i zaczęli żyć samodzielnie. A żeby się usamodzielnić, zadłużyli się już na starcie – gdy przekroczą 60. rok życia być może w końcu spłacą swoje zbyt małe mieszkania, a w najgorszym wypadku zobowiązania przejdą na dzieci i to one ostatecznie rozliczą się z bankiem.
To smutna, ale niestety prawdziwa wizja rzeczywistości, gdzie życie na własny rachunek tak naprawdę oznacza życie na kredycie. Nietrudno zrozumieć motywację głównej bohaterki, która w pewnym momencie orientuje się, że ze szkolnej prymuski stała się jedynie trybikiem w korporacji. Kimś, kogo zawsze można łatwo zastąpić. Dlatego też kariera stała się dla niej głównym celem – sukces zawodowy zaczęła utożsamiać z sukcesem życiowym, tyle, że im wyższe stanowisko, tym upadek jest boleśniejszy.
Warto zauważyć, że „Słaba płeć?” ma w sobie bardzo mało z komedii romantycznej. Poprawniej byłoby nazwać dzieło komedią obyczajową i to dość gorzką. Co prawda pojawia się – jakby napisany z obowiązku – wątek miłosny, ale jest on zdecydowanie najsłabszą i najmniej dopracowaną częścią filmu. Trochę szkoda, bo Marcin Korcz nie ma zupełnie szans na rozwinięcie skrzydeł.
To nie jedyna wada obrazu opartego na książce Katarzyny Grygi. Można ubolewać nad tym, że scenariusz przy wątku głównej intrygi niedomaga oraz że większość postaci jest szalenie stereotypowa, czego apogeum osiągnięto przy Mariannie, na którą Marieta Żukowska nie miała niestety żadnego pomysłu. Tak samo jak może irytować, że jest to kolejna produkcja, w której korporacyjny świat musi zostać zestawiony z nieśpiesznym światem artystycznym, a dorabiający na czarno stolarz (Marcin Korcz) musi poruszać się szpanerskim, zabytkowym autem, bo przecież jest taki alternatywny i nieprzystający do rzeczywistości.
Na szczęście wszelkie wady rekompensuje urok bijący z całości. Olga Bołądź ma moc przyciągania widzów, w dodatku z jej bohaterką można się zwyczajnie, tak po ludzku, utożsamiać. To dziewczyna jakich wiele, dlatego aż chce się jej kibicować. Ponadto bardzo ciekawie prezentuje się drugi plan – Piotr Głowacki jest komediantem numer jeden i sprawdza się jako prymitywny szef. Zachwyca Marian Dziędziel, udowadniający, że chyba w każdej kreacji jest w stanie się odnaleźć. Niezwykle przyjemnie patrzy się także na Zofię Zborowską, ta dziewczyna wręcz emanuje naturalnością.
„Słaba płeć?” to pierwsze tegoroczne zaskoczenie w polskim kinie. Coś, co zapowiadało się na szmirowatą komedię romantyczną, jest całkiem udanym dziełem, które przy okazji sprzedaje kilka prawd o teraźniejszości. Nie wszystko zostało dograne w stu procentach, ale nie można powiedzieć, że się to ogląda źle. Jest miejsce zarówno na łzy, jak i na uśmiech, więc dla każdego coś miłego. I pamiętajcie, nigdy, ale to pod żadnym pozorem, nie załatwiajcie pracy swojej przyjaciółce.
Scenariusz na motywach powieści pt. „Suka” Katarzyny Grygi: Hanna Węsierska, Wojciech Pałys, Katarzyna Gryga
Obsada: Olga Bołądź, Piotr Adamczyk, Marieta Żukowska, Marcin Korcz, Katarzyna Figura, Piotr Głowacki, Marian Dziędziel, Marek Bukowski, Anna Dereszowska, Janusz Chabior, Magda Kumorek, Robert Gonera, Nick Moran, Ewa Gawryluk, Mirosław Zbrojewicz, Zofia Zborowska, Davina Reeves-Ciara, Kamil Kula
